tetontour.reismee.nl

Nieuwe week, nieuwe kansen...

En ja, deze week had ik weer werk!!
Ik was, gelukkig, ingedeeld bij de kinderen. Ondanks dat een kindergroep mentaal en fysiek veel zwaarder is dan volwassenen gaat mijn voorkeur toch uit naar de kinderen.

Samen met collega Dorina nam ik de beginnende kinderen onder onze hoede. Dit zijn vaak ook de jongste (en kleinsten) in de leeftijdscategorie 3-5/6 jaar. In de loop van deze eerste dag hebben we de groep gesplitst en kreeg ik de betere beginners. Zij kunnen al een redelijke pizzapunt maken (om te stoppen). Vaak zijn dit de oudere kinderen van 5/6 jaar en ook de kinderen die 6 dagen, dus de 'hele week', les hebben. Dorina heeft voornamelijk Schnupper-Kindern. Dat zijn de jongste en hebben vaak alleen een ochtend of een middag les, een soort van snuffelstage zeg maar. Zo'n Schnupperkurs is te vergelijken met een kinderopvang/peuterspeelzaal. Je wisselt het skiën af met spelen, kleuren en spelletjes doen.
Na het splitsen van de beginnergroep had ik 9 kinderen; een Deen, een Duitse, twee Engelsen en vijf Polen.

Je begint de les met een aufwärmspiel (een warming-up spel) dit is ook om de kinderen te laten wennen aan het lopen op skischoenen. Daarna stap je eerst in 1 ski en laat je ze hier aan wennen, waarna je ook de 2e ski aandoet. Voorzichtig aan laat je ze wennen aan het glijden en lopen op ski's. Op het vlakke en in stand oefenen we daarna het welbekende pizzapuntje. Hierna gaan ze met een lopende band een stukje omhoog en leren we de kinderen afremmen en te stoppen op een stukje licht hellende piste.
Inmiddels zijn de eerste twee uur van de les alweer voorbij en is het tijd voor het middageten. Dus uit de ski's en in optocht richting Pavillon, deze ligt een honderd meter van Kinderland. Jas en wanten uit, helm en mutsen af. Meestal bestaat de lunch uit patat met vissticks, kip nuggets, worst of schnitzel, spaghetti of Kaiserschmarren (stukjes pannenkoek) en natuurlijk een glas skiwasser (limonade). Als skileraar krijg je, je lunch wanneer je een groep hebt. Gelukkig kun je ook wat anders bestellen. Een piste 10 keer oplopen op ski's en kinderen sjouwen kan niet op tegen vier keer in de week patat (een heel seizoen lang)!!
Na het eten iedereen naar de wc laten gaan en weer in de kleren.

Weer bij Kinderland aangekomen zag ik dat het hele Sammelplatz overhoop lag. De baas had een vrachtwagen sneeuw laten komen van de gletsjer en dit werd met een bulldozer over Sammelplatz uitgereden. Hierdoor moesten we tijdelijk uitwijken naar de Lechnerberg, waar een provisorisch Kinderland was opgebouwd.

Het kan voorkomen, en het komt bijna wekelijks voor, dat na zo'n eerste lesdag het niveauverschil binnen de groep te groot wordt. Tot uiterlijk dinsdagmorgen mogen we, in overleg, de kinderen in een groep hoger of lager plaatsen. En zo ook deze week.
Maandag heb ik de twee Engelsen gepromoveerd naar een hogere groep. Bij groepslessen moet je het niveau aanpassen aan het niveau van de laagste. Het probleem was: deze jongens waren een stuk ouder dan de rest van de groep, 12 jaar. Ze waren bij mij in de groep gekomen, omdat ik de enige beginnergroep had. Ondanks dat zij ook voor het eerst op ski's stonden, pikten zij het skiën heel snel op en begonnen na de eerste dag al een beetje verveeld te raken en beginnen dan te ouwehoeren en uitdagen (wat ook weer niet bevorderlijk voor de groep is). Ik moet op dat moment inschatten en bepalen of ze met de hogere groep mee kunnen komen. De gok maar genomen en de twee jongens aan mijn collega gegeven die al de (Lechner)berg waren. En gelukkig was dit, achteraf, een goeie keus. Daar tegenover had zij voor mij een Duits meisje die niet mee kon komen met de hogere groep.
Daarnaast had ik nog een Duits meisje die van alles niks wilde en alleen maar huilde en om mama riep. Het begon bij roepen, daarna schreeuwen en toen kwamen we in het stadium overstuur krijsen. Gelukkig hielp Belén me de eerste dagen en hield deze Duitse Prinses de groep niet compleet op. We konden hoog springen of laag springen, echt alles hebben we geprobeerd, maar stiller werd ze niet... Gelukkig heeft moeders haar uit de groep gehaald!
En toen waren er nog 7.
Vandaag de kinderen enkelvoudige bochten, naar rechts en links, leren skiën.
Na de les en het opruimen van Sammelplatz had ik maandagmiddag afgesproken met collega´s Belén en Marcella. We moesten nog oefenen voor de Show on Snow!!
De sneeuwconditie is hersteld door de vele nieuwe sneeuw en deze avond was de eerste show van dit seizoen. En ja, ja, ook ik ben gevraagd om in de show mee te skiën..!
Nee, helaas niet voor het demo- of het stuntteam, maar.... Jawel, als CLOWN!!
Samen met Belén en Marcella zijn wij de clowns en komen wij ook de berg naar beneden op snowblades (kleine ski's van nog geen 100cm) Tijdens onze afdaling doen we een aantal trucjes. Zo skiën we tussen elkaars benen door, maken we koprollen (op ski's) en skiën we al rondjes makend in een kringetje naar beneden en (gelukkig) hoeft dit allemaal niet altijd goed te gaan, we zijn immers clowns... Verder delen we tijdens de show ballonnen en flyers uit en moeten we het publiek een beetje vermaken.
Inmiddels was het al vier uur geweest, dus snel naar kantoor uren doorgeven en boodschappen doen.
Thuis aangekomen meteen eten, want om half zeven hadden we weer afgesproken met Astrid op Sammelplatz. Zij had voor ons de schmink en kleding geregeld. Daarna nog een keer ons 'showtje' geoefend. Waar we 's middags nog elke keer naar boven moesten lopen, konden we nu gelukkig met de lift. En om 20.00 begon de show. De show duurt ongeveer een uur en onze clowns-act is vrij in het begin van de show. Tijdens het oefenen ging alles nog goed, maar tijdens de show gingen we keihard onderuit.. Maar desondanks was het een zeer geslaagde show en kregen we ook van de collega's veel complimenten over ons optreden.
Daarna schmink eraf gehaald en een paar drankjes in Pavillon genomen.

Dinsdag weer vroeg op en deze dag nog met de kinderen op Sammelplatz gebleven. Maar nu op het steilere deel, bij de treklift. Daar de rechtse en linkse enkel bochten achter elkaar geoefend.

Woensdag; eerst een rondje met de kinderen bij de baas achterop de sneeuwscooter en daarna naar Lechnerberg. Hier leren we ze eerst met de (teller)lift gaan. Dit oefenen we met een losse 'teller', zodat ze kunnen ondervinden hoe dat voelt. Je leert ze in- en uitstappen en wat ze moeten doen als ze uit de lift vallen. Dat laatste houdt in: wachten totdat ik met de overige kinderen weer naar beneden ski en vooral niet alleen naar beneden skiën!! Maar helaas vergeten sommige kinderen dat stukje informatie nog wel eens (of mijn Pools was niet duidelijk genoeg...J) Gelukkig is de Lechnerberg maar één afdaling, waardoor je de kinderen niet snel uit het oog verliest.

Donderdag. Na een paar proefrondes de slalom oefenen, de skirace voor het echie. Na de les snel naar huis en de oorkondes uitschrijven. Daarna via kantoor naar Pavillon waar de prijsuitreiking van de skirace altijd is. Hierna meteen naar huis en eten. Om half 8 moesten we weer verzamelen op de Lechnerberg. Het was de Nacht der Ballonen. Voor de show staan er een aantal luchtballonnen op de piste en om 8uur gingen we met alle leraren van onze skischool met fakkels naar beneden, daarna deden een aantal collega-leraren van het demoteam een aantal stukjes van de Show on Snow, er was een ski stuntteam en een motor stuntteam. Na afloop van deze hectische dag weer naar Pavillon geweest en daarna moe en voldaan bed weer ingedoken.

Vrijdag, de laatste lesdag, mogen de kinderen (of ouders) zelf bepalen of ze nog een dag les willen. Van de zeven kinderen waren er vijf gekomen en ben ik met ze naar de Maiskogel gegaan. Hier mijn eerste skilerarenangst gehad. Het eerste deel van de Maiskogel ga je over een bospad en dit was natuurlijk reuze interessant voor de kinderen. Uit voorzorg de bergkant van het pad aangehouden, maar ondanks dat kon een van de kinderen haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en schoot daardoor naar de andere kant van de piste, richting afgrond!! Net voor het randje liet ze zichzelf vallen en kon ik weer verder ademhalen. Wat was ik blij weer op de piste te zijn! Na de les een doos Merci van twee van de Poolse kinderen gekregen en daarna afscheid genomen van de ouders en andere kinderen.
Belén was ook nog naar de Maiskogel gekomen en heb nog een afdaling met haar gedaan. Zodat we daarna meteen door konden naar kantoor.

En de week zat er alweer op!

Reacties

Reacties

Baukje

Druk weekje, maar het klinkt alsof je het wel naar je zin hebt. Schattig, die kleine kinderen op ski's!

Groetjes!

sietske

Hey Tet! Leuk om dyn ferhalen te lêzen!! geniet dr noch mar ff fan!!! Groetsjes Sietske

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active