Met een lichte kater stond ik zondag op. Dit kwam niet door de drank, maar omdat Wytze en de familie weer naar huis waren.. Het was weer even wennen om 'alleen' in m'n kamer(tje) wakker te worden. Hierdoor had ik me nog geen seconde druk gemaakt over wat voor groep ik deze week zou krijgen. DE skilerarenstress van de zaterdagavond/zondagochtend voor de nieuwe week..
Toen ik op Sammelplatz te horen kreeg dat ik bij volwassenen was ingedeeld, kwam dat toch wel vrij onverwacht. En schoot ik toch nog even lichtelijk in de stress. Het was namelijk alweer een maand geleden dat ik volwassenen heb onderricht.
Ook Belén was ingedeeld bij volwassenen en samen moesten wij de beginners onder onze hoede nemen.
Langzaamaan begonnen de skiërs binnen te druppellen en al snel konden we twee groepen maken. Belén nam de Nederlands en Duits sprekende gasten en ik de Engelsen. Voor mijn groep bleven ze maar komen en uiteindelijk stond ik met 19 mannen en vrouwen om me heen. Normaal gesproken bestaat een volwassenengroep maximaal uit 12 personen, dus heb ik Heinz (collega die over de groepsindeling van de volwassenen gaat) maar voorzichtig gepolst wat de bedoeling was.. Die zei mij, alsof er niks aan de hand was: Begin maar!! ..Oké! Zo gezegd, zo gedaan!
Zo stralend als het weer was, zo ben ik ook maar begonnen met een warming-up, gevolgd door de Einführung (een technisch verhaaltje over de ski's/taillering/binding etc., hoe je in en uit een ski stapt en de eerste 'stapjes' op de ski's) Gelukkig kwam daarna een collega, Tom, de helft van mijn groep overnemen.
Ik hield er nog 10 over, Ieren en Engelsen, 5 mannen 5 vrouwen.

Maandag wederom heerlijk zonnetje erbij, waardoor de jassen al snel uit gingen tijdens het skiën. Ook konden we lekker op het terras zitten in de pauze.
Eén van mijn gasten kon het groepsniveau niet aan en omdat ik al de laagste groep had, is zij 's middags gestopt, gelukkig kon zij voor de rest van de week een privéleraar krijgen.
Na de les snel inchecken en we moesten nog ballonnen opblazen voor de Show. Naar de supermarkt, eten en alweer klaarmaken voor de show.
Het was superdruk bij de Show. Helaas vergat Gernot ons aan te kondigen toen wij voor de tweede keer naar beneden zouden moeten komen en ging hij verder met het programma na ons. Nu de hele show eens vanaf boven gezien en mee gemaakt. Omdat er nog een paar gasten van mijn groep waren nog even wat met ze gedronken en daarna weer naar huis.

Ook was er vandaag weer een nieuwe meid in huize Buchner gekomen. Ze is ook Nederlandse en geeft snowboardles. Daarnaast zijn er nog een aantal collega's bij gekomen om ons te versterken, voor de komende drukke (vakantie)weken. Een aantal van hun waren er ook in de periode van kerst/oud&nieuw of vorig jaar.

Dinsdag ochtend eerst weer training. Deze keer stond formatie skiën op het programma. Zoals je misschien al in de filmpjes van de show hebt kunnen zien, houdt dat in dat je met meerdere skiërs in hetzelfde ritme de afdaling skiet, korte en lange bochten maakt in hetzelfde ritme en deze kun je dan, in een groep, ook nog door elkaar heen maken. Dit was echt heel leuk om te doen en het ging me ook wel goed af.
Tijdens de les werd er een video opname van de groep gemaakt. Inmiddels was de groep op de Lechnerberg. Na de les, snel douchen, inchecken op kantoor en naar de Baumbar waar je de video bekijken kon. Mijn hele groep was er en het was reuzengezellig! Ik kreeg het ene na het andere drankje aangeboden. Toen ik naar huis zou om te eten, we hadden afgesproken om elkaar 's avonds weer in Pavillon te zien, werd ik uitgenodigd door twee gasten om met hun te gaan eten. Heerlijk gegeten bij Kitsch&Bitter en daarna dus nog naar Pavillon.

Tot grote verbazing van sommige gasten stond ik woensdag weer fris en fruitig op de ski's. Van Tom kreeg ik twee gasten bij in de groep. Hij bleef nog op de Lechnerberg met een aantal van zijn groep en ik ging 's middags naar de Maiskogel. Het niveau van de groep was goed genoeg om deze stap te maken en ook zagen ze het zelf wel zitten.. Totdat we een kwartiertje boven waren en de eerste een paniekaanval kreeg (hoogtevrees, te steil enz..) Even later begon ook de tweede te roepen: 'I can't do this!!' Na een poosje op ze in te hebben gepraat en ze rustig achter mij aan laten skiën, leek het vertrouwen weer terug te zijn. Voor de zekerheid ruim op tijd de afdaling naar helemaal beneden ingezet, maar na het eerste deel blokkeerde de eerste alweer, nadat ze gevallen was. Doordat we om de vijf meter stil moesten staan, omdat iemand niet meer durfde of gevallen was, begon de één na de ander de bibbers in de benen te krijgen. Uiteindelijk heb ik een collega gebeld en zij is me komen helpen. Ik ben voorop gaan skiën en zij achteraan. Twee gasten heb ik op de piste laten wachten, omdat ik deze echt niet met de groep mee kon krijgen. Hun hebben we nadat we de hele groep beneden gebracht hadden, opgepikt en één op één ook hun weer veilig en wel de afdaling laten maken. Uiteindelijk ben ik bijna twee uur bezig geweest om beneden te komen.
Nog net op tijd voor het inchecken en iets te laat voor de workshop. Deze ging over aspecten bij het lesgeven: technische, tactische, fysische EN psychologische!! Hoe toevallig! En ik kon meteen mijn praktijkvoorbeeld erbij nemen.

Na de disaster van woensdag, kwamen alle gasten donderdag gelukkig weer, met de ski's onder de arm, op Sammelplatz. De vrouwen wilden wel weer skiën, maar liever weer op de Lechnerberg. Daarom zijn de dames met Tom meegegaan en hield ik de mannen over.
En dat werd een dagje Vollgas!!
Ook was vandaag de Rennen, deze deden we op de Maiskogel. Omdat ik met mijn groep pas om 11.40 bij de start hoefde te zijn, kon ik eerst nog even een paar oefeningen doen bij de Maisilift. Hier was ik woensdag niet meer aan toe gekomen.. Daarna zijn we helemaal naar beneden geskied. Waar we woensdag nog twee uur deden om beneden te komen, waren we nu in 20min beneden (normale tijd die er voor staat). De lift weer naar boven genomen en na de race, die het competitieve in de mannen naar boven haalde, nog een keer helemaal naar beneden geskied. Na de lunch bij restaurant Stangenbauer, welke halfweg de afdaling staat, nogmaals naar beneden geskied. De race, want die stond er nog, nog eens gedaan en de meneertjes begonnen het nu al aardig in de bovenbeentjes te voelen. De Maisilift daarna nog een aantal keer gedaan met oefeningen en aan het einde van de les naar beneden gesjeesd.
Omdat de mannen er (nog) geen genoeg van konden krijgen, vroegen ze of ik nog een keer met ze naar boven wilde?! Maar natuurlijk, geen probleem! Zonder te stoppen deze laatste keer: geknald en binnen 15min. stonden we weer beneden. Ik vroeg de mannen of ze nog een keer wilden, maar ze waren inmiddels helemaal voldaan en waren me erg dankbaar voor deze dag. Ook voor hun had dit de voorgaande dag helemaal goed gemaakt.
Na de les via de skischool om nieuwe kleding op te halen voor volgende week, naar huis gegaan om oorkondes te schrijven en om te kleden om vervolgens weer naar bureau te gaan voor de check in.
Om vijf uur begon de prijsuitreiking bij Pavillon. Wederom waren al mijn gasten er en na de prijsuitreiking nog enkele borrels met ze gedronken. Ook was er deze middag/avond weer een Captain Morgan party. Het was de bedoeling dat we nog even naar huis gingen om te eten, maar toen werden Belén en ik uitgenodigd door een Nederlandse vriendengroep om mee te gaan eten in (pizzeria) Paletti's. Er was alleen nog een vier persoonstafel vrij, net genoeg voor tien man!! Oude tijden herleefden.. Dit voelde weer als Wenen.
Nadat iedereen zijn pizza achter de kiezen had, zijn we weer naar Pavillon afgezet. Daar waren een groot deel van mijn gasten ook nog en omdat ik vrijdag toch vrij was tot in de late uurtjes gefeest..!

Na het feest van donderdagavond, vrijdag lekker uitgeslapen. Uitgebreid gedoucht, kamer opgeruimd, ski's voor een service weggebracht en boodschappen gedaan. Waarna we vrijdagavond weer klaar waren voor het volgende feestje in Pavillon: Reggae night..!!Wederom lagen we na middernachtin ons bedje..:)

Ik kijk terug op een GE-WEL-DIGE en zonovergoten week met mijn (Engelse) gasten! Ondanks eerdere berichten: dat mijn voorkeur uitgaat naar kinderen, heb ik mijn mening bijgesteld en zou ik een groep volwassenen ook niet weer erg vinden.