No, goeie!
Vorige week zaterdag stond ik op bereidschaft. Omdat we 's nachts tevoren wederom vrij laat in bedje lagen: lekker uitgeslapen en gelukkig werd ik niet wakker gebeld. De rest van de dag binnen
gezeten.. Omdat we er toch wel even uit wilden zijn Belén en ik aan het eind van de middag naar het winkelcentrum in Zell geweest.
Rond vijf uur waren we weer thuis. Nog geen kwartier later werd ik door Burgi gebeld: Of ik even voor zessen op bureau kon komen en om 6uur moest ik dan naar Hotel Toni om daar de info over de
skischool en -lessen te geven en de boekingen te doen.
Geen idee wat ik moest en kon verwachten en veel tijd om daar over na te denken was er niet, want het was al bijna 6uur. Op bureau heeft Burgi alles in sneltreinvaart uitgelegd en met een stapel
folders en een blok waar de boekingen op uitgeschreven worden Hotel Toni binnen gestapt.
Daar zaten de eerste gasten al te wachten. Je maakt een praatje met ze, vraagt wat en voor wie ze lessen en/of evt. materiaal willen, daarna schrijf je de boeking uit en geef je de info over
begintijd en plaats waar de lessen gegeven worden, waar ze materiaal kunnen huren en waar ze kunnen betalen. De avond verliep soepel en het was ook nog eens leuk om te doen, voor ik het wist had ik
alle boekingen gedaan en was het alweer 7uur.
Thuis gekomen nog gegeten en vroeg naar bed, dromen over de nieuwe lesweek..
Deze week geen volwassenen, geen kinderen, maar weer eens privé.. Geen Engelsen, Duitsers of Nederlanders.. Nee: Friezen!
Een (boeren)gezin met vier zonen (tussen de 10 en 16jaar) uit Oldeholtpade. Ik had ze de voorgaande avond al ontmoet in Hotel Toni, tijdens de boeking. Ik had Burgi alleen gezegd dat het een Fries
gezin was en zij had me dus ingepland voor dit gezin.
Op Sammelplatz, welke inmiddels weer meer op een (buiten)zwembad begon te lijken, doordat het zonnetje flink wat sneeuw heeft laten wegsmelten, ben ik begonnen mijn les te geven. Maar goed dat mijn
ski's net weer goed gewaxed waren, want anders was ik niet ver gekomen in deze plaksneeuw.
Ondanks de sneeuwconditie pikte iedereen van de familie het skiën snel op en konden we maandag al naar de Lechnerberg. De sneeuw was ook hier niet echt goed meer; erg papperig. Na de les en de
check in, hadden we nog een werkbespreking, daarna weer eens snel eten, schminken, omkleden en weer richting de Lechnerberg voor de Show on Snow.
Omdat ik me vanaf begin deze week niet helemaal fit voelde, eens niet naar Pavillon, maar na thuiskomst meteen bed in gegaan.
Dinsdagochtend eerst weer training. Deze week: parallel fahren en kanten (in normaal Nederlands: netjes met de beentjes naast elkaar de bochten maken op de zijkanten, de taillering, van de ski's)
Na de training kon ik op de Maiskogel blijven, want daar zou ik de laatste les geven.
's Morgens was de piste nog een beetje ijzig, maar daarna goed te doen en het was rustig, bijna iedereen was naar de gletsjer. De lunch genuttigd in het zonnetje op het terras van Stangenbauer. Aan
het eind van de middag werden de pistes ook hier erg papperig en zwaar, maar ondanks dat kwamen we met weinig moeite en zonder valpartijen naar beneden.
Voor woensdag had fam. Van der Zijl me nog een dagje bijgeboekt, want ze wilden graag naar de gletsjer. Om 9uur met m'n Corsa'tje naar de Kitz gereden, waar ik met ze had afgesproken. Het was hier
iets kouder dan in het dal en ik was bijna vergeten wat echte sneeuw ook alweer was.
In de morgen hebben we een aantal afdalingen gemaakt; Gratbahn, Sonnenkarbahn en de Kristalbahn. Na de pauze zijn we met de Gipfelbahn en de Gletscher-shuttle naar de 'echte' gletsjer gegaan. Daar
de pistes en bumps een paar keer gedaan en via de Sonnenkarbahn weer naar de gondel geskied.
's Avonds hadden we weer een workshop over lesgeven aan volwassenen.
Donderdag had ik vrij gekregen. Eerst maar weer eens uitgeslapen, ontbeten en daarna weer afgezet richting de gletsjer, waar ik rond het middaguur arriveerde. Hier had ik weer afgesproken met de familie van der Zijl. Zij hadden al een paar afdalingen gemaakt en tot een uur of drie hebben we nog samen geskied. Na afloop nog wat gedronken en daarna weer naar huis, omkleden en m'n gezicht nog even op de Siegerehrung laten zien en met de collega's (en de dj) een drankje gedaan.
Na mijn vrije dag stond ik voor vrijdag weer eens op bereidschaft. Wederom werd ik weer niet gebeld.
Omdat het lekker rustig in huis was (mijn collega's moesten allemaal wel werken) ben ik de keuken maar weer eens gaan poetsen; vloer geveegd, stofzuiger erdoor, Muhl weggebracht, afwas gedaan,
doekje over de tafel en zelfs het losse deurtje van het keukenkastje weer vastgedraaid!! Daarna nog even naar Zell gereden voor de boodschappen en verder een beetje rond gelummeld.
Zaterdagochtend weer een dagje vrij, maar toch ging de wekker om 8uur. Vandaag hadden we een praktijk workshop, een training dus. Om 9.15 zaten we in de lift de Maiskogel op. Het thema van vandaag was: inclination en angulation. Vertaald en kort samengevat: iets met balans en lichaamszwaartepunt.. Omdat de pistes echt niet goed waren, werd de training vroegtijdig gestopt en zijn we gezamenlijk koffie gaan drinken bij bergrestaurant Untereigen. Daarna de hele middag vrij om nog even de rust te pakken voor volgende week: Nederlandse vakanties dus we verwachten TOPdrukte!
Reacties
Reacties
He Lieve Tetje
Wat geweldig om al die mooie verhalen van jou te lezen! Ik vind het zo mooi dat je het zo naar je zin hebt. En dan ook nog een fries gezin les mogen geven, nou wat wil je nog meer. Je krijgt het vast druk deze week want er zijn natuurlijk heel wat nederlanders vertrokken naar oostenrijk. Ik zou zeggen geniet er nog even van.
Groetjes en een dikke kus van mij.
he tet heb je de boer frank nog gezien met anita???
waren ook in kaprun.
dikke tut
Ik lees je verhaaltjes nog trouw hoor. Fijn dat je er zo van geniet. Een week is fan ook zo voorbij, he.
Groetjes, Marieke
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}