De verwachtingen waren wisselend voor deze week. De meeste schoolvakanties in de diverse landen waren afgelopen, maar de een verwachte nog een week drukte, de ander weer niet.
Bij Rudolfshof aangekomen, zondagochtend, zag het er naar uit dat het wel weer een drukke week zou worden. Het taxibusje zat binnen no time vol met kinderen.
Op Sammelplatz aangekomen viel het qua drukte wel weer mee.

Ook voor deze week hadden we al even zitten speculeren wat voor groep we zouden krijgen.. Na de privéles, zaterdags, aan de twee volwassenen had ik ook wel weer zin in een groep volwassenen, maar nog een weekje kids zou ook kunnen, i.v.m. de verwachte Nederlandse en Belgische kinderen (en dan zetten ze de Nederlandse leraren op die groepen). Het werd uiteindelijk van beide niks. Ik moest om kwart voor 10 op kantoor zijn voor: privéles.

Daar aangekomen stonden zes Nederlandse jongens, tussen de 9 en 14 jaar, op me te wachten. Leuke uitdaging.. 6 pubers!! Welke ik voor de komende 3 dagen in het gareel mocht gaan houden..
Ze hadden al enige ski ervaring en daarom zijn we meteen de Maiskogel opgegaan.
Dit ging erg goed en (gelukkig) luisterden de jongens goed naar me. We hadden deze eerste dag alle pistes op de Maiskogel al gedaan en zijn ‘s middags nog een poosje in het funpark geweest.

Daarom had ik maandagochtend, om half 10, bij de gletsjer afgesproken. Ook vandaag luisterden de jongens weer goed, het waren gewoon 6 hele lieve pubers. En zij vonden het gelukkig ook wel stoer dat ze een skilerares hadden, omdat ik ook met ze het funpark deed en ook nog trucjes op m'n ski's kon.
Op de gletsjer heb ik 's ochtends (serieus) les gegeven; oefeningen om de techniek te verbeteren en ook was ik dan wat strenger en 's middags gingen we leuke dingen doen; zoals het funpark, de slalom, achteruit skiën, 360 of gewoon lekker keihard naar beneden skiën!!

Deze avond was de laatste Show on Snow. Elke week was de show goed verlopen, ondanks dat we vooraf altijd wel een beetje kriebels in de buik hadden..
Ook vanavond begon het goed, ondanks dat de piste niet geweldig was, namelijk erg ijzig. In onze tweede serie clown tricks kwam ik bij de eerste koprol verkeerd op m'n duim terecht, doordat ik nog te veel snelheid had. Ik voelde meteen dat het pijn deed, maar moest nog twee koprollen maken... Daarna duurde de show nog een dik half uur, waarin wij als clowns het publiek een beetje moeten vermaken en opzwepen. Klappen lukte al niet echt meer en ik had al een aantal keer wat sneeuw gepakt en tegen mijn duim gehouden, inmiddels was hij ook al opgezet. Na de show hebben we nog een biertje gedronken in Pavillon. Stiekem hoopte ik dat het daardoor wat beter zou gaan, maar ook dat hielp niet. Eenmaal thuis de duim nog een poosje gekoeld met een ijspack.Niet veel later op bed gegaan, in de hoop dat de nachtrust misschien goed zou doen.

Helaas was mijn duim dinsdagochtend nog steeds pijnlijk en dik, maar om nou meteen naar de dokter te gaan... In eerste instantie dacht ik dat hij hoogstwaarschijnlijk (zwaar) gekneusd zou zijn. Bovendien was het de laatste lesdag voor de jongens. (Nog even doorbijten)
Zo goed en zo kwaad ik kon, heb ik de jongens vier uren les gegeven. Met veel pijn en nog meer moeite kreeg ik m'n handschoen aan en kon ik de skistok vasthouden. De duim zat me behoorlijk in de weg deze dag en ook was de duim en een stukje handpalm nog steeds erg dik. Na lang twijfelen ben ik na de les toch maar even langs dokter gereden .
Hier hoef je eerst niet eenkruisverhoor af te leggen maar worden er meteen foto's gemaakt. Omdat de dokter nog met z'n bezoekronde bezig was ben ik tussendoor naar kantoor gegaan voor de check in.
Een uurtje later.. Terug bij dokter, die inmiddels alweer weg was voor een spoedgeval, nam de assistente me mee naar de spreekkamer. (ik was een beetje bang dat er niks te zien zou zijn op de röntgenfoto's en dat ik zo weer naar huis kon..)
Maar nog redelijk opgewekt en nieuwsgierig vroeg ik de assistente; 'EN??!!' en net zo opgewekt als ik het vroeg, antwoordde de assistente: 'Ja hoor, hij is gebroken!'
Huh..?! Wat??!! Nein!! Maar daar hadden we even geen rekening mee gehouden!!
Omdat de dokter er niet was heeft de assistente, om de nacht te overbruggen, een zwachtel aangelegd.

Het feestelijke aan deze dag was dat het in Oostenrijk Carnaval (Fasching) was. Dit feestje gingen we maar weer eens in Pavillon vieren.
Middernacht hadden we alweer een jarige: huisgenootje Charlotte werd een jaartje ouder. Niet veel later zijn Belén en ik naar huis gegaan, de biertjes konden de pijn aan m'n duim nog steeds niet verzachten...

In plaats van op de piste zat ik deze woensdagochtend om 9uur bij dokter, die een mooi blauw (sport)gipsje om m'n duim heeft geboetseerd.
's Middags lekker op het balkon gezeten; boek lezen en wennen aan m'n gipshandje.
Om 17.00 kon ik nog even een frisse neus halen. De Hüttenrally begon toen bij Heli's Hütte, bovenaan de Maiskogel waarna we via Stangenbauer en Unteraigen vier uurtjes later eindigden in Lederhosen. (foto's staan reeds op de site)
Samen met drie vrienden van collega Sjoerd, Charlotte, Chris en Belén zijn we daarna naar Paletti wezen eten.

Donderdagochtend moest ik starten bij de skirennen. 's Middags was ik gelukkig vrij en kon ik duimpje weer een beetje rust geven. Aan het eind van de dag naar de prijsuitreiking geweest en nog een biertje gedaan.

Vrijdag was ik weer vrij en na weer eens lekker een dagje uitslapen, heb ik met Belén, die 's middags ook vrij was, lekker op het terras bij Lederhosen gezeten.
's Avonds zijn we met Sjoerd, zijn drie vrienden, Chris, Charlotte, Marcella en Belén naar Zell am See geweest. Hier hebben we eerst overheerlijk gegeten bij CrazyDaisy, waarna we in diverse uitgaansgelegenheden nog een drankje hebben gedaan. Rond middernacht zijn we weer terug naar Kaprun gegaan waar we nog naar (oud en vertrouwd) Pavillon zijn geweest voor een afzakkertje.

Zaterdagochtend nog even met een aantal collega's geskied op de Maiskogel. De sneeuw werd hier met de dag papperiger en slushy. Alleen bovenin kon je nog lekker skiën, maar ook daar was het niet top. Hier en daar ijzige stukken en in de loop van de ochtend werd het ook daar al minder. Daarom hebben we ons 's middags maar weer eens in het zonnetje geïnstalleerd.
's Avonds hebben we weer samen met de collega's gegeten, maar nu bij Sjoerd. En deze week werd weer in stijl afgesloten bij Pavillon.