Helaas konden we onze spullen vrijdagavond nog niet naar Landhaus overbrengen, dus dat betekende erg vroeg opstaan op onze enigste vrije dag...!

Alles naar de auto gesleept en naar Landhaus gereden. De sleutels moesten we ophalen bij de receptie van het naastgelegen hotel, 24 euro borg voor de sleutel.. dat beloofd wat..!!
En toen was eindelijk het moment daar dat we ons 'nieuwe' onderkomen betraden.
Landhaus: een heeeeel oud hotel, wat niet meer voor dat doeleinde gebruikt wordt en ook niet meer màg worden. Op de begane grond is een keuken, daarboven zijn een aantal verdiepingen met de kamers. We delen nu drie kamers met zeven personen. Ik slaap op een kamer met Kadri. Daarnaast wonen er nog een aantal mensen, welke volgens mij onder andere in het naastgelegen hotel werken, hiermee hebben we weinig tot geen contact.

In het begin lachten we nog om onze 'nieuwe omstandigheden' en probeerde iedereen nog positief te blijven, maar op een gegeven moment houd ook dat echt op! Landhaus is oud, de vloer kraakt onder je voeten vandaan. Het stinkt, de medebewoners roken in de 'keuken'. Welke je niet keuken kunt noemen, want hij bestaat alleen uit twee kookplaten, geen oven of magnetron. Er zit geen druk achter het water, dus douchen is een hele onderneming. Ons ontbijt nuttigen we op de slaapkamer, omdat de keuken en echte no-go zone is! Er is geen internet en geen televisie. Het heeft eigenlijk alles wat je bij een skileraren onderkomen zou kunnen verwachten, maar wij zijn inmiddels al zo verwend met het appartement in Blauhaus, dat dit voor ons wel even afzien is!

Er zijn ook heus wel een paar positieve punten aan Landhaus. Zo hebben we nu wel een balkon, welke dan weer niet op de zonkant zit en ook is er geen zon... Maar inmiddels fungeert deze als koelkast, naja.. met temperaturen van rond de -20 kun je het beter een turbovriezer noemen. Nog een voordeel is dat het naar Sammelplatz minder ver lopen is en het staat op steenworpafstand van kantoor. En verder proberen we zo weinig mogelijk 'thuis' te zijn. Lee probeerde al aangereden te worden door een auto, zodat hij een weekje, onder betere omstandigheden, in het ziekenhuis zou kunnen verblijven.
Het is maar voor een week: we will survive!!

Zaterdagmiddag nog even naar Zell geweest, paar boodschapjes gedaan en 's avonds bij Joost en Pavel gegeten. Zij kwamen voorheen altijd in Blauhaus, omdat hun keuken zo klein is, nu zaten we daar voor ons avondmaal. Met acht man verdeeld over twee bedden met de bordjes op schoot. Na het eten kwamen nog een aantal collega's van het andere skilerarenhuis en na een aantal drankjes zijn we naar de Burgparty gegaan. Dit is in de Burcht van Kaprun, erg mooie locatie. De muziekstijl was Oostenrijkse hip-hop en rap, niet echt onze smaak. Niemand vond het ook echt een leuk feestje, maar het was weer eens wat anders dan de après-skibar en desondanks is het ons gelukt om rond drie uur thuis te komen!

Alweer de derde zondag op Sammelplatz. En deze week was ik voor het eerst ingedeeld en wel bij de volwassenen beginners. Voorlopig bestaat de groep uit zeven Engelsen, twee Nederlanders en een Roemeense. Ik moest wel weer even heel hard, en snel, nadenken waar je mee begint enz. Met beginners is het zo belangrijk om de basis er goed in te stampen.

Na het rapport hadden we nog een, bijna twee uur durende, meeting voor de kinderskileraren in verband met de aankomende drukke vakantieweken.
Voor het avondeten zijn we naar restaurant Zuchini geweest, welke tegenover Landhaus zit, dit kun je ook weer als voordeel beschouwen ;)

Maandag waren er twee Engelsen minder in mijn groep en kwam er een Duitse bij. 's Ochtends nog op Sammelplatz geskied en ‘s middags naar de Lechnerberg gegaan.

Na de lessen ontdekten we nog een luxe voordeel aan Landhaus: het naastgelegen hotel heeft wellness faciliteiten (sauna, stoombad, infrarood cabine en whirlpool)! Officieel moeten we bij de receptie vragen of we op dat moment gebruik mogen maken van de sauna, want hotelgasten hebben voorrang.. Maar omdat we eerst de deur passeren naar de sauna besparen we ons de moeite om langs de receptie te gaan en gaan meteen linksaf de sauna in! En nog een bijkomstig voordeel aan deze luxe: de overheerlijke douche na! Na deze verwennerij weer afgezet naar de Show on Snow, waar je aan het aantal bezoekers kon zien dat het weer drukke weken zijn. Na afloop, omdat het nu weer op de route ligt: nog een drankje in Pavillon gedaan.

Dinsdag kreeg ik een Engelse uit Will's groep erbij, hij heeft deze week de groep boven mij. Waardoor mijn groep weer uit tien personen bestaat, welke ik weer een hele dag heb vermaakt op de Lechnerberg.

Na een uitgebreid sauna bezoek met de hele Landhaus-crew zijn we weer bij Joost en Pavel wezen eten: andijviestamppot met gehaktbal!

Woensdag weer een dagje Lechnerberg. De gletsjer was vandaag gesloten, omdat het te hard waaide in combinatie met de hoeveelheid sneeuw die de afgelopen nacht gevallen was, waardoor het lawinegevaar te groot was. Ook op de Lechnerberg kwamen af en toe flinke windvlagen voorbij. Het was de bedoeling om de namiddag naar de Maiskogel te gaan. Hier eenmaal aangekomen was het ontzettend druk, hier hoorde ik dat ook in Zell maar weinig liften en pistes open waren. Na een dik kwartier in de rij te hebben gestaan en gelukkig zat er nog niemand van de groep in de lift, kregen we te horen van het liftpersoneel, dat ook de Maiskogel vroegtijdig ging sluiten. De bus maar weer terug genomen naar de Lechnerberg, waar het daarna smoordruk was, omdat iedereen daar nu voor het laatste lesuurtje naartoe moest. Na thuiskomst en voor rapport meteen weer de sauna ingedoken!
Daarna naar het dorp geweest om naar m'n laptop te laten kijken. Afgelopen week vertoonde deze vreemde kuren: hij viel om de haverklap uit en uiteindelijk wilde hij niet eens meer opstarten.. Ik was even bang dat hij gecrasht zou zijn, maar het viel mee: de lader was kapot.

In de loop van de afgelopen dag en ook de hele nacht door had het gesneeuwd! Omdat dinsdag en donderdag de Maiskogellift om acht uur open gaat, hadden we met collega's afgesproken om voor de werkdag nog even een aantal strepen in de verse sneeuw te zetten. Helaas had het liftpersoneel het nog erg druk met alles sneeuwvrij maken, waardoor de lift een half uur later opging.. Ook moesten wij eerder op Sammelplatz zijn, als het sneeuwt moeten we 's ochtends 15 min. eerder aanwezig zijn om te preparen (sneeuw aanstampen). Hierdoor konden we maar een keer naar beneden en hebben we een short-cut, offpiste, genomen zodat we in het dorp dichterbij Sammelplatz uitkwamen.

Omdat ik nog niet om de Maiskogel geweest was met mijn groep had ik deze donderdag de race op de Lechnerberg. Daarna meteen door naar de Maiskogel gegaan. Hier was het weer smoordruk, omdat de gletsjer nog steeds niet open was en ook de pistes en liften in Zell am See waren nog grotendeels dicht.

Deze dag heb ik een aantal van mijn vrouwelijke gasten niet blij gemaakt meet de afdaling op de Maiskogel, twee kregen behoorlijk de bibbers in de benen, omdat het (in hun optiek) zó steil is.. Sommige vrouwen komen ergens anders beter tot hun recht.. ;p
Om deze dag voor mezelf toch nog goed af te sluiten nogmaals de afdaling gedaan maar nu lekker volgas met twee collega's. Daarna naar 'haus' oorkondes geschreven, naar rapport en vervolgens weer door naar de prijsuitreiking. Daarna nog een aantal drankjes genuttigd met een aantal gasten, waaronder de bange huismoeder!
Na het vochtgehalte weer op peil te hebben gebracht met een groepje collega's naar Paletti gegaan voor het donderdagavondmaal. We zijn aangeschoven bij de grote vertegenwoordiging Schermers die net de pizza achter de kiezen hadden.

Met de hele meute zijn we daarna weer naar Pavillon gegaan, waar het deze keer niet bijster gezellig was. Op de terugweg naar 'haus' nog met een groepje collega's Kitsch&Bitter binnen gegaan en daar nog even lekker gebabbeld onder het genot van een sapje.

Mijn vrije vrijdag ben ik begonnen met een beetje uitslapen. Rond elf uur heb ik de bus naar Zell genomen en heb me daar 2,5 uur vermaakt op de inmiddels weer geopende pistes, ondanks dat het nog steeds aan het sneeuwen was. Daarnaast was het niks niet koud, opzich heerlijke ski-omstandigheden, maar helaas was het zicht niet erg goed.

's Middags de skikleding omgeruild voor de bikini en voor de laatste keer van de saunafaciliteiten gebruik gemaakt. 's Avonds chili con carne gegeten bij Joost en Pavel en daarna alvast begonnen met inpakken. Dit werd alweer ons laatste nachtje in Landhaus (time flies!).

Zaterdagmorgen moesten we voor elf uur uit de kamers zijn, dus ook vandaag kon ik iets langer blijven liggen, maar dit keer wilden we wel zo snel mogelijk onze spullen pakken!
Ik stond voor deze dag op Bereidschaft, maar werd niet opgeroepen. Dus alle tijd om te verhuizen. De auto zo snel mogelijk volgepropt, uiteraard de borg voor de sleutel weer geïnd en richting Blauhaus gereden. Hier konden we voor twaalf uur nog niet in het appartement, dus op het stoepje zitten wachten. Dit was helemaal niet erg, want de zon liet zich eindelijk weer zien en daarmee steeg de temperatuur ook boven de 0; heerlijk!!!

Bij het betreden van Blauhaus waren het alleen maar ‘ooooh's' en ‘aaah's' en grote glimlachen op onze gezichten!! En we hadden gelijk: het is grondig schoongemaakt! Hierover kregen we nog wel even een opmerking van de huisbaas: we moesten dit keer 'iets' schoner zijn..!

David en één van de Thomassen zijn dit weekend naar huis gegaan en we zitten nu met z'n zessen, Kadri, Cornelia, Miri, Lee, Thomas en ik, in dit appartement. We hebben ons alweer helemaal genesteld in alle luxe en 's middags ben ik met Lee en Kadri naar Zell geweest om (hele) grote boodschappen te doen om de lege voorraadkasten weer te vullen!
Om deze eerste avond ‘Back in Blauhaus' te vieren, hebben we pannenkoeken gegeten.

Eind goed, al goed!