Een greep uit het leven van een ‘vrijwillige toerist' ;)
Namasté (Hallo)
Voordat ik deze keer begin: Iedereen heel erg bedankt voor de likes en reacties via deze blog, facebook, apps of welke manier dan ook (mooi dat het kan :D) En doet me erg goed!!
Zaterdag: holiday!! Dus ietsje uitgeslapen, tot 8uur. Vervolgd door een lekkere douche en (iets minder lekkere) daal bhaat. Daarna spelletjes gedaan met de kinderen en 's middags naar Damside gelopen naar een internetcafe. Daar is het internet (meer dan) de helft goedkoper als in Lakeside en ik heb eindelijk een hele goedkope gevonden ;) en qua prijs/kwaliteit kan die het van mij wel doen!! Het is een kleine 30 minuten lopen, maar dan heb ik mijn dagelijkse portie beweging ook maar weer gehad!
Terwijl ik hier zat, begon het te regen, zeg maar gerust hozen!! Gelukkig zat ik droog en ben nog maar eventjes langer gebleven. Rond 5uur werd het gelukkig weer droog en ben ik weer terug gelopen.
Je kon de klok er bijna op gelijk zetten afgelopen week, want de rest van de dagen: rond 5uur, een uurtje nadat de kinderen uit school waren, begon het te regenen (soms gecombineerd met gedonderd, bliksem, onweer en/of harde wind) Begin van de moesson..?? Naja perfecte timing zo! En het is net Jantje huilt, Jantje lacht, want het kan ook zo weer droog en zonnig zijn.
Ik kwam er deze week achter dat we hier momenteel in begin februari 2069 leven, pff dat betekend dat ik al 82 ben! Gelukkig voel ik me niet zo!
Zondag kindertjes weer naar school en blokje om gelopen. Alsof ik er een neusje voor heb.. maar ik belande weer midden in een protest. Ietsje groter deze keer, nu hadden ze met bussen en taxi's de
centrale rotonde en toegangswegen geblokkeerd. Gelukkig kon je er als voetganger wel gewoon langs.
Bij de bakker had ik een kaascroisantje gekocht en op de markt vers fruit. Beide smaakte heerlijk!!! En helemaal na 2weken daal bhaat was dit een sensatie voor mijn smaakpapillen!! Ga ik vaker doen
;) In het Bashundara Park weer boek gelezen en van het uitzicht en de rust genoten. En omdat mijn rug inmiddels net zo hard als mijn matras, de plank, is, heb ik mezelf daarna getrakteerd op een
massage!
Maandag in Lakeside bij een restaurantje met uitzicht over het meer gezeten. Verse juice en een stukje appel pie voor nog geen €2. Na een beetje in de shops te hebben rondgestruind weer aan het meer gesetteld.
's Middags kindjes weer uit school gehaald en vandaag was weer zo'n dag van weinig huiswerk waarbij ik ze kon helpen. Ik help momenteel voornamelijk de jongsten. Ja, ook Roman van 5jr heeft trouw elke dag een stapeltje huiswerk!! Gelukkig ook maar, want de ouderen komen alleen met wiskunde bij me en dat is voor mij inmiddels ook alweer 10 jaar(!!) geleden! Stelling van Pythagoras, wortelberekeningen, kwadratische- en proportionele vergelijkingen etcetc.. en dan in het engels.. pff op zulke momenten voel ik me wel eerder 82!! ;)
Ze beginnen me nu ook af en toe bij mijn eigen naam te noemen. Nou ja, ze proberen het.. ;) Maar het begint er op te lijken! (al het goede komt hier wat langzamer.. ;D)
De onvanzelfsprekendheid van internet heb ik ook weer mogen ondervinden. Geen geld om het internet te verlengen dus geen wifi meer... Mijn conectie met de buitenwereld en jullie is nu 2km verderop in een internetcafe in Damside. En ook heb ik weer eens mogen douchen bij kaarslicht.
Dinsdag heb ik een mtb gehuurd en hiermee het verkeer getrotseerd (links, Tet, links fietsen!!)
En ik kreeg het weer niet kado: alle hoofdwegen/afslagen/rotondes waren weer afgezet of geblokkeerd. Nog steeds staken en protesteren. Jaja ze houden vol!! Gelukkig wist ik hier en daar nog een
sluipweggetje en had ik het juiste vervoermiddel hiervoor dus ben uiteindelijk bij Devi's Fall, waterval, aangekomen. En hij was geopend! Helaas staat er momenteel niet veel water omdat we aan het
begin van de moesson zitten, maar daarom niet minder mooi.
Daarna de weg overgestoken naar de Gupteshwor Mahadev Cave. Een grot waardoor je de waterval van binnenuit kunt bekijken. Ook erg mooi! Hier moest je geen claustrofobie hebben, want om er te komen
moest je een paar keer door smalle gangetjes!
Na een kleine pauze ben ik weer op de fiets gestapt en door Tashi Ling Tibetan Village gefietst. De huizen zijn allemaal versierd met grote en kleine Tibetaanse gebedsvlaggen die vrolijk in de wind
wapperen. Aan de andere kant van het dorp, waar het berglandschap weer begint, even van de fiets gestapt en te voet verder gegaan. Bergje af op de fiets is leuk, maar je moet ook weer naar boven ;)
Ook hier weer even van het uitzicht genoten en een paar mooie plaatjes geschoten!
Voordat ik de kindjes weer op moest halen, heb ik nog een traytje eieren gehaald voor de familie en ook hier waren ze weer erg dankbaar voor.
Mijn verantwoordelijkheid groeit inmiddels wel. Er komen steeds meer kindjes bij, met name op de weg van school naar huis, haken steeds meer klasgenootjes, buurkindjes, vriendjes en vriendinnetjes aan!
Ook loopt er nu elke dag een jongetje en stukje met me mee. Hij zit op een eerder gelegen school op mijn route. Tot aan de school waar ik de kindjes op moet halen heeft hij hele verhalen over wat hij gedaan heeft en wie wat niet allemaal verteld en gezegd heeft die dag.. Zoals gewoonlijk versta ik meestal de helft maar, omdat hij ook regelmatig Nepali praat, maar het is leuk gezelschap en elke dag staat hij weer voor de school op me te wachten! En elke dag weer betrap ik me op een glimlach als we afscheid nemen.. Waar je al niet gelukkig van kan worden! :D Dat heb ik ook 's avonds weer mogen zien: hoe blij de kinderen werden van de tas groenten die vader en moeder hadden gehaald. Op zulke momenten schieten er elke keer weer beelden door me heen van kinderen zoals ik, en ook jullie, ze kennen. Kinderen die 9 van de 10 keer hun neus ophalen voor groenten: ‘dat lust ik niet..'
Woensdag weer rondgelopen door Damside en Lakeside. Dit keer niet over de toeristische hoofdstraten maar de straatjes er omheen en binnendoor.
Op de terugweg nog even langs het internetcafe en toen dacht Tet dat ze de weg binnendoor naar school wel wist! Al helemaal nadat ik vandaag dus eens van het standaard pad afgeweken was.. Ook had ik mn Lonely Planet bij de hand en had op een kaartje al even de route uitgestippeld..Maar ook hier is niets wat het lijkt.. Ik was weer eens verdwaald!! Volgens mij staan niet alle straatjes op de kaarten in de LP.. of de schaal klopt niet.. of ik moet er gewoon nog ff aan wennen.. :D Maar ik had gelukkig nog iets, dacht ik. Met de LP in de hand 3Nepalezen, afzonderlijk van elkaar, gevraagd of ze mij konden vertellen waar ik me bevond. Maar het enige wt ze vragen (nadat ze het kaartje 5min hebben bestudeerd): ‘waar moet je naartoe?' Tja, leg dat maar eens uit als je geen (straat)naam weet.. Heb maar gezegd dat ik richting Lakeside moest (erg ruim begrip, maar vanaf daar wist ik het in elk geval wel weer). Vervolgens wijzen ze een richting aan en gelukkig wel allemaal dezelfde :D Het moest hier toch ook ergens zijn volgens mijn gevoel (en na mn kompas te hebben raadgepleegd ;) weer eens wat anders als google maps of tomtom).. Maar elk nieuw straatje die ik ook inliep: niets herkenbaars.. Toen mijn tijd een beetje begon op te raken, 3uur kwam steeds dichterbij, heb ik het aanbod van een taxichauffeur maar beantwoord. En zoals mijn gevoel al zei: Ik zat in de goede richting! Het was nog geen 2minuten rijden.
En ook over deze 2minuten kan ik jullie iets vertellen. Dit keer niet over de rijstijl, nee, die was prima! Over het algemaan rijden ze hier stukken beter en netter als in Kathmandu. Nee deze meneer vroeg waar ik vandaan kwam en wat ik hier deed. Ze zijn erg blij met vrijwilligers en als je zegt dat je volunteer bent hebben ze alleen maar lof! Vervolgens vroeg hij me waarom ik geen lange mouwen en/of een paraplu droeg, want zo werd ik nog bruin. Hij stroopte zijn mouwen op en zei: 'Kijk, net zo bruin als mij en dat is niet goed!' 'Uhm nou ja meneer, dat is ook een beetje wat ik wil..' dat is wat wij westerse bleekscheten graag willen: een gezond kleurtje zoals we dat ook wel noemen ;) Hij adoreerde mijn blanke huidskleur en die moest ik zo licht mogelijk houden. ‘Nepalese vrouwen zijn daar jaloers op' vertelde hij. Hoe blanker, hoe beter.. Vrouwen lopen hier ook bijna allemaal met een paraplu en in lange rokken en omslagdoeken die ze vaak ook over het hoofd dragen. In de winkels kun je ook geen foundation vinden, maar bleekmiddeltjes.. Waarom willen we ook altijd wat we niet hebben!?!
Net op tijd arriveerde ik dus bij school. Thuis aangekomen kregen we bij de thee: gepofte rijst!! Gelukkig had ik mezelf eerder die dag weer eens getrakteerd op een croissant, dus psychisch kon ik het deze keer wel verwerken. Jullie mogen eerlijk weten: de rijst komt me zo onderhand bijna de *** uit, ben zelf bijna rijst!! Als ik weer thuis ben ik wil eerst BAMI!!!
Donderdag maar weer eens geen school ivm de staking.
Gelukkig kwam er eindelijk een nieuw spel uit de kast! Uno! Je kunt wel raden, na eerder gegeven informatie, hoe dat ging met 6spelers..!!
's middags nog even naar Lakeside gelopen, maar bijna alle shops waren dicht. Daarom maar in een restaurantje neergestreken en mezelf op een stukje vlees getrakteerd (na bijna 3weken op een beetje kip na) was dat voor mij helemaal het einde! De milkshake en het ijsje na maakten het helemaal af en ik was weer als een kind zo blij :D
EN TOEN....!! Wie met vuur speelt kan zijn vingers branden.. En deze dag was ik heel dicht bij het vuur! Zoals elke dag was het rond 5en weer begonnen met regenen en waren we naar de studyroom verkast. Opeens paniek in de tent: iedereen in beweging en ik werd door een van de meisje meegesleurd ‘snel, snel naar binnen' zegt ze en ik hoorde DB en Rekha, die buiten om zich heen stonden te kijken, ook al roepen: ‘go all inside the house!' ..heel nuchter dacht ik nog: jullie zijn toch niet bang voor dit beetje onweer, zo heftig gaat het vandaag ook weer niet.. DB bleef buiten staan en liep richting de tuin, Chhitij kwam ik op de gang tegen met een stok.. In de keuken vroeg ik aan Sushma ‘vanwaar alle paniek?' (had ik het maar nooit gevraagd ;)) ‘Snake in garden' antwoord ze.. Aaaaaaaaaaah! Waaaaaat?!
Gelukkig was ik niet de enigste, want ze zijn hier bijna allemaal (op de stoere jongens na natuurlijk) bang voor slangen! Gedeelde smart is halve smart zullen we maar zeggen. Toch zien ze dit grote ONgedierte hier als een soort god en moet je het met respect behandelen..
De verhalen kwamen los en alle ontmoetingen van voornamelijk moeders met een slang weet ik inmiddels en dit keer was ik blij dat ik niet het hele verhaal in een keer mee kreeg (heb dit keer ook niet gevraagd of ze het nog eens wilden herhalen als ik het niet helemaal goed verstond. Het heeft ook zo zijn voordelen ;)) Voor mijn eigen gemoedsrust heb ik maar geconcludeerd dat het me mee viel hoeveel slangen ze hier gezien hebben in hun hele leven.. Daarna heb ik ze maar verteld dat ik niet bang ben voor slangen, maar DOODSBANG!! Je kunt het ook gerust een fobie noemen!! DB heeft me die avond nog wel 10 keer gevraagd hoe het met me ging :D Uiteindelijk ben ook ik rustig in slaap gevallen, maar ben voorlopig wel op mijn hoede..!!
Vrijdagochtend was het eerste wat ik gevraagd heb of de slang nog gesignaleerd was? Nee, de kust was veilig!! Nadat ik na een kwartiertje nog steeds 10 kindertjes op de speelplaats telde ben ik ook maar naar buiten gegaan :D
Ook vandaag weer geen school. De reden van de staking heb ik ook eindelijk kunnen achterhalen. Het is een protest tegen de regering. Deze wil de destricten van Nepal opnieuw indelen en daar is debevolking het niet echt mee eens. En omdat Nepal voor de helft uit voertuigen bestaat en van het ov leeft, is dit DE manier om een statement te maken. Ze beweren dat ze 10dagen door zullen gaan met stakingen en protesteren en dat in die tijd alles plat ligt..!! Geen bussen of taxi's, winkels gesloten en scholen dicht! Gelukkig is er deze dag nog wel goed nieuws: FFN heeft weer internet, dus af en toe wifi voor mij!
Het bewijs dat ik een echte Fries ben, is ook weer geleverd!! Gemiddelde temperatuur hier tot nu toe is rond de 35gr en Tet is (snot)verkouden!! Alle holtes potdicht, hoesten, loopneus, opgezette klieren: het hele pakket! Ik had gezegd dat Pokhara schoner was als Kathmandu, maar daar is ook alles mee gezegd. Het is een kleine troost dat het altijd erger kan.. Maar schoon is het niet! Zal ook wel een van de redenen van mijn verkoudheid zijn..Aan het einde van een dag denk ik elke keer weer: Wauw, ben alweer een paar tinten bruiner (oke Lee..: roder ;)). Maar na een douche blijkt de helft stof en vuil te zijn wat door het zweet als een magneet aan je (en je kleding!) is blijven plakken. Al het opwaaiende stof, de roetzwarte uitlaatgassen die je die lucht in ziet gaan en de ene helft van het vuil gooien ze hier maar net waar ze dan ook maar mogen zijn, de andere helft verbranden ze... Ook zo lekker gezond! Het verklaard wel meteen het vele geroggel en gespuug!! En waar je mee om gaat wordt je mee besmet: want ik betrap mezelf er nu ook af en toe op dat ik ongegeneerd mijn keel sta te schrapen en zo probeer een en ander aan vuil buiten mijn longen te houden.
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}