Ondanks dat ik deze week (die inmiddels 2 week geleden is :D) niet dagelijks op pad geweest ben, toch weer het een en ander beleefd en heb ik het ook dit keer weer niet kunnen beperken tot een klein verslag..

Vrijdagochtend kwamen Neil en Sarah nog even langs om officieel afscheid te nemen. Dat betekende dus weer een Tika (rode stip) ceremonie.
Nadat ik de kindjes, nu dus weer alleen, naar school had gebracht ben ik mijn tasje in gaan pakkken. Ik had voor dit weekend een 3daagse yoga- en meditatiecursus geboekt.
Rond 1uur, in de brandende zon, naar het yoga- en meditatiecentrum gelopen, welke aan de andere kant van Lakeside is. Hier, weer eens badend in het zweet, aangekomen, kreeg ik te horen dat de cursus niet door ging..!! Voor zover ik het begrijpen kon (uit het prachtige engels wat ook deze meneer sprak) was de ‘meester’ niet (of vergeten?) naar Pokhara te komen.
Rechtsomkeert dus en thuis alles weer uitgepakt en geinstalleerd.

Voor zaterdag een plan de campagne gemaakt: in noord Pokhara en net daarbuiten was nog het een en ander wat mijn interesse getrokken had.
8 uur zat ik weer eens op het fietske, welke steeds goedkoper wordt. Waar ik eerst nog NR300 voor een halve dag betaalde, betaalde ik dat nu voor een hele.
Eerst maar 5km richting het noord oosten gefietst waar ik de Bat Cave heb bezocht. Entreekaartje gekocht, welke hier overal voor toeristen 2 soms 3 x zo duur zijn als voor Nepalezen.. Maar voor dit geld kreeg ik er wel een zaklamp, naja een halve tl-buis in een bak en een gids bij. En deze weet natuurlijk een aantal andere weggetjes in deze vochtige vleermuizengrot dan de standaardroute. Helaas was het erg druk, met voornamelijk veel groepen jongeren. En nu zijn Nepalezen nogal een luidruchtig volkje, dus je kunt nagaan hoe dat in een grot klinkt.. Om de grot uit te komen moet je niet claustrofobisch zijn. Door een nauwe spleet geklauterd stond ik een half uurtje later weer in het daglicht.
De gids probeerde me nog naar de nabij gelegen Mahendra Gufa, ook een grot, te lokken, welke in eerste instantie ook op de planning stond. Toch heb ik het aanbod maar afgeslagen, na deze grot had ik het wel gezien.

De fiets daarna richting het westen gestuurd en via de ‘Pokhara-Baglung Hwy’ de stad verlaten. Na een kilometertje viel mijn oog op een grote hangbrug over de (cementkleurige) Seti River, deze rivier loopt de eerste kilometers parallel met de weg. Hiervoor even afgestapt en zoals jullie op de foto’s (op facebook) kunnen zien, werd ik tijdens mijn overtocht vergezeld door 2 jongetjes :D Aan de andere kant van de brug was een soort parkje waar vandaan ik heel mooi zicht had op een van de later bezochte kloosters.
Aan de andere kant van de P-B Hwy was de Penguin Pool: een zwembad!! Hier had ik geen rekening mee gehouden, want dit stond niet op de kaart en helaas was ik mijn bikini vergeten..
Nog geen kilometer verder was het klooster.
Hier kon je heerlijk op een overdekt terras zitten. Geweldig uitzicht en lekker koel door het windje. Ook waren hier een aantal monnikken hun vrije tijd aan het doorbrengen en een van hen bood me een rondleiding aan. Doordat we in gesprek raakten kwam ik er achter dat ik momenteel niet bij het klooster was welke in de LP staat. Ook vertelde hij, zoals wel in de LP staat aangegeven, dat er vandaag, tussen 3 en 5u, geen gebedssessies zijn, omdat het holiday is.
Maar daarom kunnen we natuurlijk wel altijd even een kijkje nemen..
Pas toen ik weer naar mijn fiets liep, viel het me pas op dat het klooster beschilderd is met de Nederlandse rood, wit, blauwe kleuren. Helaas wel omgekeerd, waardoor het eerder aan de Franse vlag doet denken.
Toen ik de mtb weer besteeg, werd ik nog uitgenodigd door een andere monnik om bij zijn voetbalwedstrijd te komen kijken later op de middag. Helaas moest ik dit afslaan, omdat dit te laat was op de middag en ik ook nog weer terug moest. Maar ik had dit graag even willen zien, helemaal toen ik het voetbalveld zag, deze bestond voor 80% uit stenen (zie ook de foto op fb)
Na nog een paar kilometer doorgetrapt te hebben was daar het klooster welke in de Lp staat, de Jangchub Choeling Gompa. Ook hier werd me weer een rondleiding aangeboden door een van de monnikken. Ook mocht ik hier een kijkje en foto’s nemen IN de tempel. Daarna heb ik nog een poosje met de monnik, over zijn en het leven in een klooster zitten praten.

Tijdens het kopen van een (simpele) fles water, weer een leuke ervaring rijker geworden.
Dit heeft me namelijk 10min. gekost! Ik moest zelf mijn wisselgeld uitrekenen, nu was dat niet zo tijdrovend, maar om dit over te brengen.. Eerst met de rekenmachine en in mijn beste Nepaleze Engels, daarna op papier geschreven en nadat een vierde monnik zich erover boog, kreeg ik (uit)eindelijk mijn wisselgeld!

Iets verderop achter een voetbalveldje, welke wel uit gras bestond, stond nog een gebouwtje. Hier waren ze net begonnen met een gebedssessie, wel dus! En ook zoals in de LP staat aangegeven MET de toeters en bellen; trommels en horens!
Ik was buiten op een muurtje gaan zitten en door de deuren en ramen die wagenwijd openstonden kon ik het een ander horen en zien. De monnik die me had rondgeleid, zag me zitten en kwam naar me toe om te zeggen dat het geen probleem was dat ik naar binnen ging en ook hier mocht ik foto’s maken (wat ik uit respect maar niet te veel gedaan heb) Ik mocht alleen niet met de mensen praten. Momenteel was er een groep die een aantal dagen in stilte leefde en aan het vasten waren (de gebeden en hymnen mogen ze natuurlijk wel meezingen) Om dit voor de eerste keer mee te maken was best indrukwekkend en ik heb er bijna 2 uren gezeten.
Daarna nog een beetje rondgelopen in Tashi Palkhel Settlement.
Inmiddels was het grootste gedeelte van de dag voorbij en was het weer tijd om naar huis te gaan.

Zondag en maandag rustig aan en niet veel gedaan.

Dinsdag de verjaardag van 3 van de meiden gevierd.
Weer taart, dezelfde als de vorige keer, maar deze keer minder vochtig en lekkerder!
’s Avonds ben ik deze keer de keuken ingedoken en heb Sushma geleerd hoe je wentelteefjes maakt. Nu zullen ze dat niet snel nog eens maken, want dit gerecht is voor Nepaleze begrippen al aan de dure kant!! Ze vielen overigens wel goed in de smaak en ze vonden het allemaal heerlijk! En natuurlijk moest dit ook gedeeld worden: de buren lieten ze ook kennis maken met de wentelteefjes die ‘hun Anju’ had gemaakt!
Na het stukje taart en 2wentelteefjes waren we allemaal bomvol. Maar veranderingen zijn lastig weten jullie inmiddels... Daal bhaat overslaan?! No way!! Dus kregen we daarna ook allemaal nog een bord daal bhaat!!

Woensdag weer rustig aan gedaan. De temperatuur liep weer hoog op, gedurende de dag weer eens 40graden. Met afsluitend in de middag, toen ik de oudste kinderen uit school haalde, dikke hoosbuien.
Het regenschema is inmiddels, helaas, veranderd, vanaf afgelopen week begint het al tussen 3 en 4 uur, wanneer ik de oudste kinderen dus uit school haal, te regenen. En daarvan kennen ze hier maar 1 soort: met bakken uit de lucht!!

Donderdag maar weer eens op pad geweest; naar het International Mountain Museum.
Vanaf huis is dit een eindje lopen, dus twijfelde ik vooraf of ik misschien weer een mtb zou huren. Gelukkig was het door het vele regenen van de afgelopen dag en nacht flink afgekoeld en was het vandaag aangenaam en te voet wel te doen.

En maar goed dat ik niet op de fiets was, want nadat ik de weg vroeg aan een man op een motor, heb ik een nieuwe tactiek geleerd: vraag altijd de weg aan iemand op een motor (als je alleen bent)! Dit in verband met het aanbod voor een eventuele lift :D Helaas heb ik dit in de laatste week moeten ontdekken, maar wie weet voor in de toekomst..
Achterop de motor gesprongen bij deze aardige meneer en netjes voor het museum afgezet. Later op de middag weer mogen genieten van de, inmiddels dagelijkse, regenbuien.

Vrijdag maar weer eens bij Mike’s langs voor een ‘echt’ ontbijtje. In het gezelschap van Tobie uit New York waarmee ik in gesprek raakte. Hij is ook vrijwilliger bij een weeshuis in Pokhara en dan heb je altijd een goed gespreksonderwerp. Beter als de standaardvragen die je meestal stelt of gesteld worden: Where are you from? What is your age? How long are you here? Of How long do you stay?

Ook bij FFN maar weer eens wat variatie in het eten gegooid. Getrakteerd en kennis laten maken met kaas- en chocoladecroissants. En ja! Ook deze worden in de thee gedoopt! Maar wederom viel het goed in de smaak ;)
Ook werden deze middag mijn multitasking skills uitgetest. Voor een van de kinderen moest ik een tekening maken, met een 2^e speelde ik (mijn laatste?!) potje memorie en ondertussen was ik voor de 3^e, die schooltje speelde, een leerling in haar klasje. En dat je daardoor niet continu de (volle) aandacht bij de juiste persoon of spel hebt, vinden ze helemaal niet erg..!
’s Avonds deden de kinderen nog een wonderbaarlijke ontdekking: ze zagen een bewegende ster!! Nadat ik dit fenomeen ook even had aanschouwt, heb ik ze moeten teleurstellen dat het, maar, een vliegtuig was.. En ja, die kunnen ook ’s nachts vliegen als het donker is ;D Dit was moeilijk te bevatten en ik weet nog steeds niet zeker of ze mij nu geloven of dat ze nog steeds denken dat ze getuige waren van een ‘natuurwonder’

In mijn vorige blog heb ik jullie uitgebreid over school, huiswerk maken, Nepalees/Engels en begrijpend lezen verteld. Daarvan ook deze week nog een goed voorbeeld:
tijdens het huiswerk maken, vraagt de 8jarige Hem of ik hem wil helpen met wiskunde: ‘concept of numbers’
Eerst de opdracht lezen en daarna het voorbeeld, waarbij een overzichtelijke tabel stond over de waarde van alle getallen. Ook moest ik zelf nog snel even aan de studie, want na tienduizend komt hier –ik had er nog nooit van gehoord- lakh, ten lakh en crore (resp. honderduizend, miljoen en tien miljoen) deze benamingen van eenheden worden alleen nog in, sommige landen, in dit werelddeel gebruikt. Ook weer wat geleerd!!
De tabel voor zijn neus neergelegd en toen ik vroeg “hoe schrijf je 4 crore in cijfers?” (dus 4x 10 000 000) kreeg ik geen antwoord.. Dan maar in stapjes, simpel beginnen, zoals ik het zelf ook geleerd heb: eerst de nullen weghalen. “Wat is 4x10?” was mijn volgende vraag dus. Na een kleine stilte is het antwoord: “No” Uuuhm, dat is geen antwoord op mijn vraag... Nog maar eens proberen: “wat is 4x10?” Na nog enig twijfelen is ditmaal zijn antwoord: “Yes!!”
Oke, die begrijpt het dus nog niet helemaal.. Hoewel ik ze in mijn eerste week wel de ‘tafels tot 10’ heb zien maken, naja overpennen.

Weer een bewijs dat dat dus niet hetzelfde is als leren!