Met de juiste papieren op zak lieten ze ons lopen en we hadden het vliegveld nog niet verlaten of daar stond Mirte, de regiocoordinator, ons al op te wachten. Teach, de tuktuk-driver van ons huidige guesthouse wiens naam in een komende blog nog wel eens voorbij zal komen, nam onze bagage over en belaadde de tuktuk. We waren het vliegveld nog niet af of we stonden al voor een paar minuten stil door technische problemen.. Sabine en ik keken elkaar aan en hadden dezelfde gedachte: ‘het zal toch niet..?' Het leek mee te vallen.. en de weg werd vervolgd, maar.. na een aantal kilometer stonden we alweer stil, ditmaal op de snelweg tussen het drukke verkeer (welke in vergelijking tot Nepal gelukkig een iets georganiseerdere chaos lijkt). Uiteindelijk toch het guesthouse, waar we de komende 4weken verblijven, nog kunnen bereiken.
Smiley's, ons nieuwe tijdelijke thuis, staat in een straatje met een ‘happy end'.. Naast het guesthouse zit namelijk een bordeel!!
We hebben een nette kamer. Op de 2e verdieping met elk een eenpersoonsbed met een normaal matras. De waaier aan het plafond zorgt voor de nodige verkoeling (en van deze wordt dag en nacht gebruik gemaak. Het is hier momenteel rond de 35?C..) Daarnaast hebben we een eigen badkamer met een douche, welke we zelf op de gewenste temperatuur kunnen afstellen, een westers toilet en een balkonnetje aan de rustige en goeie kant van het gebouw, dus geen (geluids)overlast, inkijk oid. van de buren. ;)
Na aankomst hebben we meteen onze muskietennetten geinstalleerd, waarvoor nu hele constructies door de kamer hangen (waar inmiddels al een aantal tekeningen voor de teachers aan hangen)

Zondagochtend hadden we de officiele introductie door Mirte. Alle vrijwilligers van de diverse projecten in en rond Siem Reap worden in Smiley's ondergebracht, maar in tegenstelling tot andere periodes zijn wij momenteel de enigste twee vrijwilligers. Enerzijds jammer, maar dit gaat helemaal goed komen! Sabine en ik zitten qua ideeën, opvattingen en voornamelijk humor op dezelfde golflengte, dus wij hebben genoeg aan elkaar! ;)
Na alle informatie te hebben ontvangen en nadat alle vraagtekens van beide kanten opgehelderd waren zijn we op verkenningstocht gegaan in Siem Reap. Na dit rondje en ondedrweg de nodige boodschappen gedaan te hebben, zijn we niet te laat naar bed gegaan..

Maandag, onze eerste werkdag, ging de wekker om 6uur. Met gezonde spanning de roze Pure! tuktuk ingeklommen welke om 10 over 7 voor kwam rijden.
Uit eerdere blogs kon ik opmaken dat, door de kwaliteit van de wegen, je blij moet wezen wanneer je nog in de tuktuk zit wanneer je bij het Centrum arriveerd. Dit viel na eigen ervaring reuze mee! Alleen de eerste paar honderd meter is niet echt (echt niet) egaal.. Maar gelukkig draaien we daarna al snel de, geasfalteerde, doorgaande weg op. Na zo'n tien minuten laten we Siem Reap achter ons en rijden we inmiddels op de snelweg. Na een aantal kilometers verlaten we de snelweg weer en rijden we richting de communities (dorpjes) waar een redelijk tot goed begaanbare graffelweg naartoe ligt.
Om 8uur kwamen we in de eerste communitie aan en hier staat ook het Pure! Dream Centre.

Hier heette Ineke ons van harte welkom. Zij is de projectcoordinator en is hier sinds de start van het project in 2010. Zij gaf ons eerst een uitgebreide introductie en uitleg met aansluitend een rondleiding.

Voor de duidelijkheid zal ik in deze blog ook beginnen met een introductie over Het Pure! Dream Centre (vanaf hier PDC genoemd)

Is dus nog erg jong. In 2010 opgezet door de stichting Pure!
Het bestaat uit een 'school', een lunchprogramma, een naaiopleiding, een home based programma en verder doen ze wat ze kunnen voor de families achter de kinderen.
Het PDC probeert zo een veilige haven, verzorging en onderwijs aan ruim zestig kinderen, in de leeftijd van 7 tot 13 jaar, aan te bieden. Afkomstig van families uit een van de zeven communities in de omgeving van Siem Reap, waar geschat wordt dat er in totaal zo'n 400 kinderen wonen.
In Cambodja kunnen kinderen door gebrek aan leraren alleen of 's ochtends of 's middags naar de public school. Dat betekend dus dat ze de rest, een overgroot deel, van de dag vrij zijn. Om te voorkomen dat de kinderen tijdens deze uren rondzwerven, is het PDC opgericht. Vandaar dat ik school tussen aanhalingstekens had gezet, want het is dus meer een voor- en naschoolse opvang. Door de opvang binnen dit centrum verblijven de kinderen de hele dag in een veilige omgeving waar voor ze gezorgd wordt en waar ze bovendien dingen leren die ze in de toekomst nodig kunnen hebben of die ze zouden kunnen helpen.

De 60 kinderen zijn in 6 groepen verdeeld: 3 ochtendgroepen en 3 middaggroepen. Elk dagdeel heeft een weak, medium en strong groep. Om geen onderscheid te maken in niveaus heeft elke groep zijn eigen kleur.
Als vrijwilliger ben je assitent c.q. leerkracht voor één van de niveaus. Dat betekend dat je dus 2 groepen onder je hoede krijgt. De komende 4weken ben ik de ‘teacher', zoals de kinderen ons noemen, van de twee weak-groepen. Groen in de ochtend, welke bestaat uit 6 jongens en 6 meisjes. En oranje, de middaggroep, telt 7 jongens en 4 meiden. Dat zijn dus 23 Cambodjaanse namen en dan moet je denken aan namen als Sopha, Meng Chau, Pisath, Reaksa, Sokhorn, Chhay enz..En uit de naam is het vrijwel onmogelijk afteleiden of het nou om een jongetje of een meisje gaat. Zo heb ik Nik en Sean in mijn ochtendgroep, welke meisjes zijn. En Lin en Jane hebben ze hier ook, maar dat zijn dan weer jongens en Kay.. jullie raden het al, is weer een meisje!

Het PDC is gehuisvest in een soort van loods met daar omheen een stuk grond. Voor de loods is een kleine overdekte speelplaats en de parkeerplaats voor de Pure! tuktuk.
In de loods is een kantoorruimte, deze dient tevens als sport- en spel opslag en -uitleen voor in de middagpauze en voor voor- of nachooltijd. Ook liggen hier alle benodigdheden voor de verschillende lessen, workshops en specifieke benodigdheden zoals de t-shirsts, tandenborstels etc.. voor de verschillende groepen. Naast het kantoor is het computerlokaal, daarnaast een lokaal met naaimachines en een bibliotheek met engelse-, khmer- en lesboeken.
In detussenruimte, de gemeenschappelijke ruimte, staan 2 lange tafels waar de workshops gegeven kunnen worden. Verder is er een leeshoekje en staat er nog een kast waar alle tuingereedschappen en wasbenodigdheden liggen. Buiten bevinden zich 3, halfopen,stenen leslokalen. Tussen deze en de loods ligt de moestuin, waar elke groep zijn eigen stukje grond heeft en daarnaast een grotere tuin welke onderhouden wordt door een tuinman.
Achter de loods zijn de keuken, de lunchruimte en het sportveld, wat niet meer is als een afgezette zandvlakte. En ook zijn hier de douche, een wasplaats met grote wastafel en de wc's (één aziatische en één westerse, klinkt leuk, maar deze zijn niet aangesloten op een riolering en verdere details zal ik jullie besparen).
Achter de leslokalen staat nog een huisje, waar de Cambodjaanse manager en zijn vrouw, Sitha en Bopha, wonen.
Sabine heeft een klein inmpressiefilmpje op youtube.com gezet (te vinden onder de naam: cambodja vrijdag 17augustus2012 of via de volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=ABv-M_2NOZk ) hierin krijg je een kleine rondleiding door voornamelijk het overdekte gedeelte van PDC.

Elke (halve) lesdag begint met een half uurtje lezen/schrijven. Waarna er 3 lesuren van 50 minuten volgen. De verschillende vakken krijgen ze 2 tot 3 keer per week en worden door vaste (intern opgeleide) leraren gegeven. Deze leraren komen ook allemaal uit één van de communities. De lessen worden gegeven volgens een vast lesrooster en het ochtendprogramma is gelijk aan het middagprogramma. De verschillende lessen hebben hun eigen lokaal, dus wij gaan met de groep van les naar les.

# Lezen/schrijven
Mijn eigen, groene en oranje (weak), groep geef ik 3 keer in de week schrijfles. Een soort van overschrijf-dictee. De teacher schrijft het woord eerst op het bord, waarna de kids het een aantal keer in hun schrift moeten schrijven. Op de andere 2 dagen worden ze voorgelezen in het Khmer. Deze 2dagen ben ik de gelukkige die bij de mediumgroep mag helpen bij het engelse boekjes lezen. Deze 2 groepen zouden het natuurlijk ook wel leuk vinden dat de ‘teacher' hen namen kent.. Dus dat zijn nog eens 17 namen.. Phanna, Sotanh,Vathit, Naviv, Sey Ha...

# Engels
Deze lessen worden door Samnang gegeven en staat 4 keer per week op het programma. Hij bereid de les de werkdag ervoor voor en samen spreken we deze in de pauze kort door. PDC werkt met Let's Go en een eigen uitgewerkte Phonics-methode.

# Rekenen
Twee keer per week krijgen de kinderen rekenlessen van Seut. Ook voor rekenen heeft PDC, voor elk niveau, een zelf gemaakt programma en assisteer ik de leerkracht.

# Sport
Sopheak geeft 2 keer per week sportles. Het sportprogramma bestaat uit cycli van 4 lessen over 1 onderwerp. Na de sportles moet er verplicht gedoucht worden (en even voor het beeld: de douche is een, voor onze begrippen, ouderwetse pomp)

# Computerles
Seut geeft naast rekenen ook 2 keer per week de computerlessen. En ook hiervoor is per niveau een eigen lesprogramma in elkaar gezet.

# Workshops
3 Keer per week is er een workshop-uur en deze doet de vrijwilliger geheel zelfstandig. Deze les mogen we geheel zelf bedenken, invullen en voorbereiden.

# Living values
Deze les wordt 2 keer per week door Bopha gegeven. Als vrijwilliger heb je deze les een 'tussenuur'. Omdat (ook) deze les volledig in hun moedertaal gaat, maar meer nog omdat deze les vaak over thuissituaties, gevoelens en emoties gaat.
Naast deze lessen leren de kinderen ook het een en ander over persoonlijke hygiëne:
Elke dag tussen het 1e en 2e lesuur poetsen de kinderen hun tanden.
Ieder kind heeft 2 PDC t-shirtjes. Twee keer per week staan we met de kinderen rond de wastobbe en wordt het vieze shirt, door hen zelf, gewassen en kan het andere, schone, shirt gedragen worden.
Na de sportles de eerder genoemde verplichte douche en iedere andere dag mogen ze tussen de middag, na de lunch, gebruik maken van de douche- en wasfaciliteit.

# Lunch
Na de ochtendlessen, welke om 11.00uur afgelopen zijn, krijgen de kinderen, ook die van de middaggroepen, een lunch aangeboden waarbij er zoveel gegeten mag worden als dat er eten is. (bijna) Alle kinderen zijn op dit moment aanwezig daar dit vaak de eerste, of nog triester, soms zelfs de enigste maaltijd voor de kinderen op een dag is. Een soort van TSO dus, maar hier bedoeld om er voor te zorgen dat ze in ieder geval één goede maaltijd per dag krijgen.

Onze introductie en rondleiding was rond 11uur afgelopen, precies op tijd voor delunch.
Na de pauze konden wij om 13.00uur meteen aan de slag met de middaggroep.
De vuurdoop. Waarbij het voornamelijk meelopen en -kijken was en de namen van de kinderen leren en de kinderen leren kennen.. Na het half uurtje dicteren aan mijn eigen niveaugroep naar de Engelse les. Daarna tandenpoetsen, sport, douchen en het laatste uurtje rekenen.

Moe, maar voldaan en vol indrukken werden we weer door de tuktuk driver naar Smiley's teruggereden, waar nog het een en ander voor de workshop voor de volgende dag voorbereid moest worden. Na een verfrissende douche en het avondeten zijn we wederom vroeg ons muskieten-slaap-tentje ingedoken.