Na afscheid te hebben genomen van het PDC en de coordinatoren, daarna van mijn nieuwe (reis)vriendin Sabine en als laatste Smiley's werd het tijd Siem Reap te verlaten.

Zondagochtend rond 5uur in de bus naar het oosten vertrokken. De bus reed richting de Mekong rivier en de bergen (om alvast weer een beetje te wennen! ;D)
Aan de rivier ligt het plaatsje Kratie (spreek uit: Kracheh voordat niemand je begrijpt en Cambodjanen je gaan vragen in welk land dat ligt!)
Ik had me laten vertellen dat deze reis zo'n 10uur zou duren.. Viel dat even mee dat de uiteindelijke reistijd 7uur bedroeg. Ik zat op rij 1 en dan kun je volop meegenieten van de karaoke en slechte Khmer komedies, die met de volumeknop op max tijdens de busreizen worden afgespeeld. Gelukkig had ik herriestoppers bij me en heb ik een groot deel van de reis lekker kunnen slapen.
Begin van de middag kwam ik aan in het rustige dorpje, waar ik eerst lekker van deze rust en de vrijheid genoten heb. Daarnaast wel even moeten wennen aan het gemis van mijn bondgenoot..! Omdat Sabine, inmiddels in Kuala Lumpur, hier ook last van had, hebben we als zijnde van therapie een groot deel van de middag zitten skypen en foto's over en weer appen.
Eind van de middag nog even uit de 'luie stoel' gekomen en een rondje door het dorpje gelopen. Waar, op de lokale markt na, verder weinig te beleven is. En de markt is ook hier gelijk aan die van Siem Reap, Phnom Penh en Battambang..

Wat mij naar Kratie had gebracht stond voor maandag op het programma: dolfijnen spotten in de Mekong.
's Avonds werd ik in het guesthouse nog door een Amerikaanse knul getipt om op de fiets naar de boot te gaan. Deze kon je voor $1 huren, maar toen ik hoorde dat dit een normale fiets met mandje voorop zou zijn, had ik zo mijn twijfels ..doe mij maar een MTB!..
De volgende ochtend bij het openen van de gordijnen zag het er niet zo rooskleurig uit: donkere wolken. Tijdens mijn ontbijt brak de pleuris los en kwam het water met bakken uit de lucht. Donder, bliksem, alles er op en aan!
Fietsen was geen optie meer en rond half 10 ben ik in de rainproof-tuktuk gestapt. In de stromende regen arriveerde ik een half uurtje later in Kampi waar vandaan de bootjes vertrokken. Die natuurlijk (nog) niet gingen in verband met het weer.. Gelukkig zat ik droog, dus nog even lekker blijven zitten. Wachten en hopen dat het weer droog of droger zou worden. Uiteindelijk zijn we, inmiddels was er ook nog een Spaans stel gearriveerd. tussen de buien door in het bootje overgestapt.
Deze was gelukkig ook overdekt. Nu was het alleen nog de vraag of we uberhaupt nog gingen uitvaren: Bij poging nummer 20 kreeg onze 'kapitein' eindelijk de motor draaiende. Er stond een harde stroming en de man had grote moeite om ons naar de overkant te brengen.
Amper de 'haven' verlaten, zag ik al iets in het water drijven.. nu al dolfijnen? dacht ik nog. Maar al snel zag (en rook) ik dat dit iets anders was, namelijk: een kadaver van een koe!
Na een half uurtje hadden we de overkant bereikt en al snel werd de motor afgezet en was het, al turend over het water, wachten tot de dolfijnen zich zouden laten zien. Dik twee uren hebben we hier rongdobberd en hebben we veel dolfijnen kunnen zien. Waarvan vele op beeld zijn vastgelegd (uit de filmpjes heb ik diverse mooie shots geknipt, die inmiddels al op Facebook staan)
Toen moest de motor weer gestart worden..! Dit keer heeft het zeker de helft meer pogingen gekost voordat de kapitein de motor weer aan de praat had gekregen. Het, half uurtje, wachten was ditmaal iets minder erg omdat inmiddels het zonnetje weer tevoorschijn gekomen was!

Bij de opstapplaats stond de tuktuk driver alweer netjes op me te wachten. Tijdens de terugweg stopten we ineens voor een met bananenbladeren bedekte hut, wat ze hier huis noemen. ,,My family'' zegt de driver ..zie je het in Nederland al voor je, dat de bus- of taxichauffeur je laat zien waar hij woont..
Hier kreeg ik iets te eten en te drinken aangeboden. Ondanks dat ik inmiddels al wel een beetje trek had gekregen, de veilige weg gekozen. Ook omdat ik geen idee had wat deze mensen in de aanbieding zouden hebben, was alleen drinken eerst wel genoeg voor mij ..Ik moest onderhand ook hoognodig naar het toilet, maar dat hield ik nog wel even op totdat ik weer in het guesthouse zou zijn.. Qua drinken was er weinig keus: oud én jong kreeg Angkor Beer ingeschonken :S Na elke slok werd er meteen bijgeschonken en dan moest er eerst weer geproost worden..
Daarna kwam het eten op tafel ..correctie: op de vloer natuurlijk, want een tafel hebben ze niet!.. Naast een pannetje rijst zag ik alleen maar diverse soorten vis op de bordjes liggen ..ik ben al zo'n visliefhebber: NOT.. was ik even blij dat ik nog niet te enthousiast had gereageerd. En bij het zien van een familie rode mieren tussen èn over het voedsel had ik helemaal gegeten en gedronken! Opeens had ik (weer) last van een stomach upset!
Nadat de driver zn buikje vol had gegeten en voordat hij wéér een blikje bier open zou trekken, heb ik maar snel gezegd dat ik nog meer wilde gaan doen vandaag en dat we maar weer eens moesten gaan..
Uiteindelijk ben ik nergens meer heen gegaan en heb ik alleen nog het één en ander geregeld voor de komende dagen.
Ik had hier natuurlijk ook nog pagoda''s kunnen bezichtigen, floating villages bezoeken, biketours, trekkingen kunnen doen enz..enz.. Maar die en dat heb ik inmiddels ook allemaal wel gezien!
Tijd voor andere dingen, tijd voor actie! Immers heb ik nu vakantie!!

..En wat wil je als je op zomervakantie gaat?! Juist! Dan wil je zon, zee en STRAND!!!
Heading to te beach! Daarvoor moeten we richting het zuidwesten.
De volgende bestemming is kustplaats Sihanoukville.
Eerst met een minibusje naar Phnom Penh. In mijn naslagwerk staat dan 'express minivans are the fastest and most comfortable way to Phnom Penh'. Fastest? Ja! Comfortable? Nou..
Onder het volgende hoofdstuk las ik ..en gelukkig pas toen ik al overgestapt was naar de touringbus.. 'avoid minivans if you value things like comfort and your life'..
Met 18 man EN backpacks zaten we in een 12 persoonsbusje. Bijna 4uur lang, over een hobbelweg waar gewoon 80 en nog harder gereden werd, heb ik een stoel gedeeld met een militair uit Puerto Rico.
In Phnom Penh kon ik nog met de (touring)bus naar Sihanoukville van een uur eerder mee en daar had ik 2 stoelen voor mezelf. Dat noem ik pas comfort!!

Aangekomen op het busstation in Sihanoukville overgestapt bij een meneer achterop een moto en deze heeft me naar m'n hotel gebracht. Nadat hij hoorde dat ik uit 'Holland' kwam, wist deze beste meneer mij tijdens dit ritje precies te vertellen hoe ..ja, wie kent ze ook niet?!.. Sc Heerenveen ervoor staat!! De laatste wedstrijd hadden ze gelijk gespeeld tegen Ajax, 2-2. En in de Euro League, waar ze na een aantal jaar van afwezigheid weer in meespeelde, waren ze door 2 keer te verliezen uitgeschakeld door FK Molde..!! Vol verbazing heb ik deze meneer aangekeken, maar voelde me hier meteen thuis!! :D
Na het inchecken en m'n spullen gedumpt te hebben op de kamer, eerst maar langs het strand gelopen. Bij één van de vele strandtenten in een luie stoel gaan liggen en onder het genot van een Mojito de zon onder zien gaan.. Cheers op het goede leven!!