Woensdag heeft het de hele dag geregend! Elke keer als ik dàcht dat het bijna gestopt was, diende de volgende hoosbui zich alweer aan.
Eind van de middag, toen het wel iets vaker droog als nat was de deur nog maar even uit gegaan. Eens kijken wat er hier te doen en beleven is..

Bij het eerste kantoor: Scuba Nation met de (spreekwoordelijke) deur in huis gevallen: ,,Ik wil duiken! En heb het nog nooit eerder gedaan!''
'Oké. Cool!' vond Alain die achter het bureau zat. Voor mij en iedereen die onder de categorie beginners valt, hebben ze dan Discover Scuba Diving.
Na de introductie en uitleg over de cursus moest er het één en ander ingevuld worden. Alain was nogal onder de indruk van m'n naam (en dat maak ik niet vaak mee, want meestal vinden ze hem 'strange' of 'very difficult'). En dat een Nederlandse skilerares is vond hij ook heel erg: 'oké, Cool!'
Daarna kreeg ik een half uur durend informatiefilmpje te zien met aansluitend een examen.. Cum Laude geslaagd en vervolgens moesten er nog een aantal verklaringen ingevuld en ondertekend worden. Toen het hele administratieve deel afgehandeld was kon ik meteen wetsuit en verdere uitrusting gaan passen. Ik was er klaar voor!!
Ik moest nog even geduld hebben, want mijn scuba adventure zou de volgende dag pas plaats vinden.
En wat kun je nog meer gaan doen als het buiten slecht weer is.. Dan neem je maar weer eens zo'n lekkere en bovenal goedkope massage!

De volgende ochtend was het eindelijk zover. Om 7.15 stond ik weer op de stoep bij Scuba Nation. De regen kwam alweer met bakken uit de lucht, maar vandaag zou 'geen water mij te diep zijn'.. ;)
Later die ochtend zat ik met Max en Graig, de twee divemasters en (miljonair) Thomas, twee uur lang op een bootje.
Thomas, oorspronkelijk uit Denemarken, maar woont en werkt nu all-over the world voor een groot fashionmerk. Een hele aardige man die in de afgelopen 20jaar ook al all-over the world gedoken heeft. Hij was nog een beetje moe, want hij was 's nachts net aangekomen vanuit Singapore en tussen het duiken door moest hij ook nog 'even wat business doen'.
Desalniettemin vroeg hij alles over het hoe, wat en waar van skilerares zijn en mijn reizen, die in het niet vielen bij zijn lijst en bijbehorende verhalen ..Maar ik ben nog jong ;).. Daarnaast heeft hij me ook goed voorbereid op de do's en dont's tijdens een eerste duik.
Vanuit de Baai van Kompong Som waren we richting de Golf van Thailand gevaren. Over en door de golven die elke minuut hoger en woester werden.. Tussen de twee grotere eilanden, Koh Rong en Koh Rong Samloem, ligt het kleine Koh Kon. Thomas en Max waren eerder al het water ingedoken en ik zou met Graig op het strand van dit eilandje afgezet worden.
Graig, een man van rond de 50, right? Heb ik de hele dag, buiten de momenten dat we in en onder water waren, met een sigaret in z'n mond gezien, right? En heeft een 'very strong'accent, right? EN een stopwoordje.. right?

Ik mocht m'n wetsuit en flippers aantrekken en daarna werd me nog eens uitgelegd welke toeters en bellen er aan mn BCD (=duikvest) hingen en waar deze voor dienden. Alle belangrijke info uit het filmpje herhaalde Graig nog eens en hij nam alvast hetgeen door dat we als eerste in het water zouden doen, omdat je onder water natuurlijk alleen met gebaren communiceerd.
De 5 belangrijkste commando's en gebaren werden nog eens doorgenomen en daarna kon ik de rest van de uitrusting aantrekken.
Ik had het stukje informatie 'we beginnen op het strand' iets te geromantiseerd.. Ik had gedacht: we zitten lekker op de beach, daar trek ik mn uitrusting aan en gaan dan stapje voor stapje verder en dieper het water in.. We lagen echter nog een mooi eindje voor de kust en de beach en voor ik het wist stond Graig op het randje van de boot, keek naar me en zei: 'one hand here' (schuinover je borst) en 'one hand here' (voor je mondstuk en duikbril) en weg was hij.. Ik was de volgende die op dat randje stond.. juiste positie innemen en gaaaan!

BCD opblazen en beetje op buik en rug rondzwemmen, voor zover je het zwemmen kunt noemen.. Daarna mondstuk in en met je hoofd onderwater verder richting de kust gezwommen. Daar zocht Graig een 'goeie spot' en moest ik de lucht uit m'n pak laten lopen.. en dan ga je zinken.. oja! gewoon door blijven ademen en NIET door je neus!!..ik had verwacht dat ik dit lastig zou vinden, maar dit ging allemaal automatisch.
Oren klaren (de druk uit je oren weghalen) deed ik ook al vrijwel automatisch en hoefde ik tot de eerste 3 meter niks extra's voor te doen.
Toen kwamen de skills: 1. mondstuk uit en weer in: geen probleem. 2. water uit mondstuk verwijderen: ook geen probleem. 3. mondstuk verloren en in 1 handeling terugvinden: geen probleem. 4. zuurstof en dieptemeter aflezen. En mocht je zonder zuurstof zitten op de zuurstoftank (octopus) van je buddie overgaan. Ook dit ging allemaal goed. Maar toen kwam 5: Duikbril klaren; eerst water in je bril laten lopen en deze er in één beweging weer uitblazen.. Op dit moment realiseerde ik me: Tet, je zit 'gewoon even' 3 meter onder water in de zee van Cambodja!! Ik ging teveek nadenken.. En nadat de eerste poging mislukt was, weer even terug naar de oppervlakte, rustig ademhalen en bij de 3e poging ging het helemaal goed.
Daarna gingen we een stukje zwemmen en was het de kunst om de juiste positie in het water te krijgen. Juiste gewicht door lucht in of uit BCD te laten lopen en balans vinden. En niet de vissen en het koraal aanraken! ..waar ik eerst nog wel even moeite mee had.. Ik keek maar weer eens op de dieptemeter en voor ik het wist bevond ik mij op 6 meter diepte.
Na een uurtje was het tijd voor de lunch. Even uitbuiken en zuurstofflessen wissellen.
Omdat mijn ademhaling rustig en gecontroleerd was en ik een laag zuurstofverbruik had, mocht ik de tweede duik meteen al met de grote mannen mee! We werden aan de andere kant van het eiland gedropt en zijn onderwater terug gezwommen. Een uur lang onderwater, nu ik er bij het schrijven zo over nadenk, toch wel erg lang, maar tijdens het duiken heb je geen benul van tijd. Deze duik ging ook al veel beter en heb meer om me heen kunnen kijken en kunnen genieten van de gekleurde koraalriffen, de kleine en iets grotere vissen. Helaas was het zicht troebel en kon je daardoor niet ver kijken. Maar een goed excuus om het in de toekomst nog eens te gaan doen!!
Rond 5uur waren we weer terug en op kantoor kreeg ik m'n Padi-certificaat. Hiermee mag je overal ter wered, onder leiding van een divemaster, tot 12 meter diepte duiken.

Daarna moesten er weer wat praktische zaken geregeld worden en heb ik 's avonds onder het genot van een wijntje nog heerlijk nagenoten van deze nieuwe ervaring.

Vrijdag alweer regen..
We kunnen niet meer ontkennen dat we middenin de regentijd zitten en wachten tot het droog wordt, is momenteel hetzelfde als water naar de zee dragen..
Daarom maar gewoon weer wat uitvinden: Om 8uur werd ik opgepikt en even later zat ik met de groep voor vandaag aan het ontbijt. De eetlust van de andere 6, een Engels/Amerikaans stel en 2 Belgische stelletjes, was nog niet zo groot, omdat ze allemaal een kater hadden.. The Hangover Part 3?!
Op een half uurtje rijden buiten Sihanoukville ligt het Ream National Park waar we overstapten op een bootje. De gids, zn naam weet ik al niet meer, wilde héél graag 'Ranger' genoemd worden, dus hebben we dat ook netjes de hele dag gedaan. De twee Belgische meiden kwamen al snel bij van de kater en daarmee de heenreis veel mee zitten praten en (reis)ervaringen uitwissellen.
Mijn offensief om de zonnebril en zonnebrand thuis te laten hielp, want het klaarde op en het zonnetje kwam er zelfs bij. De temperatuur steeg meteen en de regenjas kon weer uit!
Na een dik uur varen, kwamen we bij een klein strand en een dorpje. Daar begon de Junglewalk.. Of Mudwalk, want een groot deel moesten we door de blubber banjeren. Onze 'Ranger' lag na 5 minuten al languit in de modder! Goed voorbeeld! Maar niemand volgde..
Na een klein half uurtje lopen kwamen we uit bij een ander strand waar we een uurtje de tijd kregen om te relaxen, rondwandelen of zwemmen. De Belgen namen een verfrissende duik en de Engelse en Amrikaan hebben hun roes verder uitgeslapen. Ik ben een beetje gaan wandelen, want ik had ook de bikini niet meegenomen ..Mem zou wel gezegd hebben: ,,Bist wer net klaaid fan hus gongen!''..
Na dezelfde route weer terug hebben gelopen, stond de lunch al voor ons klaar. Rijst met baracuda! Jummie, vis..!! Ook hier hoorde ik weer een stemmetje, maar dit keer van heit: ,,Ite wat de pot schaft!'' Dus ik heb het netjes geprobeerd en het was nog lekker ook!
Het moment dat we weer in het bootje stapten om terug te varen, sloeg het weer weer om en kon de regenjas weer aan.